میگنا

 مردانگی سمی به مجموعه خاصی از صفات و رفتارها گفته می شود که ازنظر فرهنگی مناسب تلقی می شود. در بسیاری از موقعیت ها، بیان معتدل این صفات، همراه با دیگر آرمان های مردانه، کاملا سالم و سودمند است اما در مردانگی سمی شاهد بروز افراطی آن هستیم.مردانگی سمی در مباحث آکادمیک و رسانه ای به انتظارات فرهنگی و معیارهای رفتاری کلیشه ای در مورد مردان اشاره دارد در این مفهوم کمتر به آسیب پذیری مردان، احساسات فروخورده و ابراز خشم علیه آنان توجه شده است قابل توجه اینکه صفات سنتی مردانه مانند ارادت به کار، افتخار دربرتری در ورزش و تامین هزینه های خانواده «سمی» محسوب نمی شوند مردان قربانی مردانگی سمی باید درد و رنج را در سکوت تحمل کنند، به چیزی نیاز نداشته باشند، هرگز چیزی را از دست ندهند، به غیراز شجاعت ظاهری حس و هیجان دیگری را به نمایش نگذارند، به هیچ کس وابسته نباشند و کاری انجام ندهند که بقیه آن را به عنوان ضعف تلقی کنند.مرد که گریه نمی کند»؛ جمله ای که چه زن باشید و چه مرد حتما بارها از کودکی تا بزرگسالی آن را از خیلی ها شنیده اید. همه ما شاید در ایجاد پدیده «مردانگی سمی» همراهی کردیم، تلاشی ناآگاهانه در ایجاد این باور که مردان باید بر همه مسلط باشند، هیچ احساسی نشان ندهند، همیشه برنده باشند و اشک نریزند. چرا تابوی گریه کردن مردان همچنان وجود دارد و این مسئله با نمایش ضعف تعریف و در بخش بزرگی از فرهنگ عمومی، رفتاری «زنانه» تلقی شده است؟آیا کسی که راهی برای بیان احساسات خود پیدا می کند الزاما ضعیف است؟ چرا جامعه، آسیب پذیری مردان را تقریبا نادیده گرفته است؟ حال اینکه بررسی های جهانی حاکی از آن است، که مردان اگرچه به نسبت زنان کمتر با خشونت فیزیکی مواجه می شوند ولی در حوزه روانی عاطفی , ...ادامه مطلب