میگنا

میگنا: مطالعات نشان می‌دهد تصمیم دختران برای فرار از خانه، یک تصمیم سریع و ناگهانی و در واکنش به یک اتفاق منفرد نیست؛ مگر در مواردی که وقوع اتفاقی، ترس  وواکنش شدید از طرف والدین را در پی داشته باشد،  جامعه شناسان می گویند فرار حاصل یک پروسه چندین ماهه و حتی چند ساله است.چرا دختران از خانه فراری می شوندبه گفته کارشناسان امور اجتماعی اکثر دختران فراری پذیرش شده در مراکز بهزیستی برای نخستین بار اقدام به فرار می کنند، این در حالی است که بین  ۱۵تا ۲۰درصد دختران فراری برای مرتبه دوم و بین ۱۰ درصد نیز برای مرتبه سوم از منزل اقدام به فرار کرده‌اند.بررسی های میدانی خبرنگار کیمیای وطن نشان می دهد که  ۷۰ درصد دختران فراری سابقه مجرمیت نداشته‌اند اما  بیشتر این دختران پس از فرار ازمنزل اقدام به سرقت، برقراری رابطه نامشروع، اعتیاد و تشکیل گروهک‌های فساد و فحشا می‌کنند.بر اساس آن‌چه که توسط این دختران مطرح می‌شود، دلایل فرار از منزل در ایران عمدتاً به مشکلات خانوادگی از جمله درگیری خانواده با موضوع اعتیاد، خشونت ، تعارض و تنش مربوط می‌شود، که این مسائل نه تنها در ایران، بلکه در سایر کشورها نیز دلایل فرار دختران محسوب می‌شوند.۱۰ درصد دختران به دلیل جاذبه های اجتماعی ازمنزل فرار می کنندبه گفته مدیر کل بهزیستی استان اصفهان منزل گریزی دختران جوان به عنوان یک آسیب اجتماعی به عوامل دورنی، بیرونی، فرد, ...ادامه مطلب

عضويت در خبرنامه تبلیغات درباره ما ارتباط با ما پیوندها شنبه ۲۸ فروردين ۱۳۹۵ , 16 April 2016 جستجوی پيشرفته صفحه نخست اخبار روانشناسی و مشاوره علمی و پزشکی کنکور و هدایت تحصیلی سایر عناوین عکس آرشیو Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

کاشکی هستی زبانی داشتی تا زمستان پرده برمیداشتی چندی پیش در یکی از شبکه های اجتماعی مجازی (تلگرام) به گروهی موسوم به «جنبش ضد روانپزشکی» برخوردم که گروهی از روانشناسان و دانشجویان رشته های مختلف روان شناسی تشکیل داده بودند. قبل از آن هم شاهد موضعگیریهای بعضاً تند برخی از افراد در هر دو گروه روان شناسان و روانپزشکان بوده ایم که در خصوص انحصار حق روان درمانی به صنف خود و عدم شایستگی دیگری اظهار نظرات تند و افراطی می نمودند. در هر حال بحث روان درمانی به عنوان یکی از چالشهای کنونی دو حرفه روانشناسی و روان پزشکی در ایران امروز مطرح است. اما پرسش این است که موضع کارآمد وموثر کدام است؟ و آیا طرح چنین مباحثی و دامن زدن به آن اعتبار و منزلت این دو حرفه را افزایش می دهد یا به آن لطمه می زند؟ بنظر اینجانب ندانستن تاریخ و بویژه تاریخچه هر علم و دانشی می تواند بسیار گمراه کننده باشد و به نتیجه گیری های شتابزده ای منجر شود. اگر نگاهی اجمالی به تاریخچه رواندرمانی بیاندازیم، به روشنی خواهیم دید که روان درمانی مدرن و سیستماتیک قابل آموزش، نه آنچه برای صدها سال، بلکه برای هزاران سال توسط فیلسوفان و حکما و عارفان انجام می گرفته است، زاییده روانپزشکی است. مولودی بنام روان درمانی مدرن توسط روانپزشکان و از دل روش های درمان سنتی آنها و بدلیل محدودیت و ناتوانی روشهای مرسوم پزشکی متولد شد، ولی پرورش دهندگان این طفل، که اکنون دوران بلوغش را می گذراند، هم روان پزشکان و هم روانشناسان بعدی بودند. امروز روان شناسی علمی و روشمند در قلمرو بهبود بخشی به رویکردهای رواندرمانی موجود و حتی ابداع شیوه های جدید روان درمانی به چنان جایگاهی دست ­یافته که دیگر روانپزشکی نمی تواند نقش روان شناسان در پیشبرد روشهای رواندرمانی را انکار کند. از طرفی باید توجه داشته باشیم که اولین گروهی که روشهای سنتی پزشکی، عصب شناسی و روانپزشکی زیستی را برای درمان اختلالات روانی ناکافی و غیر موثر خواندند و روش های رواندرمانی را بجای آن یا به عنوان مکمل دارو درمانی ارائه دادند، روانپزشکان بودند. امروز اگر به گروه روانشناسان تعلق داریم، از طرفداران رفتارگرایی کلاسیک گرفته تا روشهای موج دوم و سوم و یا اگر از پیروان روان تحلیل گری تا دیگر مدلهای درمانی که تئوری منسجم خاصی را دنبال نمی کنند، مانند درمانها, ...ادامه مطلب

بارها گفته شده است که عصبانیت، یک علامت و نشانه است و بیشتر به عنوان معلول مطرح است تا علت. بنابراین باید با اقدا‌م‌های لازم از شدت گرفتن این رفتار پیشگیری کرد. زمانی که بروز یک رفتار مثلا عصبانیت در فرد باعث اذیت و آزار خود فرد و همچنین دیگران می‌شود و نمی‌تواند آن را کنترل کند، باید هر چه زودتر نزد متخصص مربوطه برود. یکی از کاربران گفته‌اند که 48 سال سن دارم و خانمم 35 ساله است (دختر خاله /پسر خاله‌). دو فرزند 15 و 10 ساله داریم که هر دو سالم و زرنگ هستند. ولی مشکلی که داریم عصبی بودن و از کوره در رفتن خانمم بخاطر بچه‌ها است که هر روز بهانه و ایراد از غذا (بیشتر اعتراض بچه‌ها از غذاست) می‌گیرند. همسرم عصبانی شده و پی‌درپی و یک ریز حرف می‌زند طوری که هم اعصاب خودش داغون شده و هم بچه‌ها اذیت می‌شوند. پیش مشاوره هم رفته و با او حرف زده و می‌داند که کارش اشتباست ولی باز هم عصبانی می‌شود و از کوره در می‌رود. لطفا مرا راهنمایی کنید.دکتر علی باغبانیان، روانپزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با سلامانه گفت: «دلایل متعددی می‌تواند در بروز عصبانیت و پرخاشگری نقش داشته باشد بنابراین باید علت اصلی ریشه‌یابی و مشخص شود. از سوی دیگر باید دید فرد عصبانی بیشتر در چه موقعیت‌هایی دچار عصبانیت می‌شود. با توجه به اینکه شما اشاره کرده‌اید بیشترین عصبانیت همسرتان به دلیل بهانه‌گیری بچه‌ها از نوع غذاست باید دید که آیا واقعا با تغییر نوع غذا یا روش پخت آن این مشکل برطرف خواهد شد یا نه؟!» وی در ادامه افزود: «اگر تغییر در روند و سبک آشپزی باعث بهبود این شرایط می‌شود، شما باید در این مورد به همسرتان کمک کنید. وقتی بچه‌ها از غذا ایراد می‌گیرند شما به دنبال تایید رفتار آنها نباشید و اینکه مثلا بگویید بچه‌ها راست می‌گن بهتره به جای اینکه سیب‌زمنی را آبپز کنی، سرخ‌کرده آن را تهیه می‌کردی و... با بچه‌ها صحبت کنید که به دنبال بهانه‌جویی نباشند و ایرادهای بی‌مورد نگیرند. از طرف دیگر هم به همسرتان کمک کنید که کمی در سبک آشپزی تغییر ایجاد کند و بعد مشخص شود که آیا واقعا این تغییرات روند, ...ادامه مطلب