میگنا

گاهی چنین می شود: نه می توانید ببخشید و نه فراموش کنید. حتی به رغم اینکه می دانید این ایده‌آل‌ترین، سالم‌ترین و حتی ضروری‌ترین اقدام، برای شفای درون و آرامش تان است. اما چرا نمی‌شود چنین کرد؟ زیرا هیچ ترفند جادویی برای دستیابی سریع به آن وجود ندارد و همیشه به این سادگی که فکر می کنیم، یا دیگران توصیه می کنند، نیست.جالب است که گاهی ممکن است حتی در ناخودآگاه یا خودآگاه تان نخواهید این کار را انجام دهید.خیلی از ما تجربیات بدی داشته ایم. زخم های ناشی از ناامیدی و تجربه هایی تلخ و آسیب زننده که با خود حمل شان می کنیم. علاوه بر این، احتمالاً قبلاً بارها بخشیده‌ایم. اما گاهی برخی از تجربیات، زخمی کاری به جا می گذارند، که سوزش و درد اش به این زودی ها از بین نمی رودآیا احتمالاً کلیدی برای غلبه بر این شرایط وجود دارد؟آنچه را که نمی‌توان بخشید یا از ذهن پاک کرد، قدرت این را دارد که بسیاری از بخش‌های زندگی ما را تغییر دهد."ببخش و فراموش کن" که معمولا توصیه می شود، ضرب المثلی فرهنگی است که بسیاری از ما با آن بزرگ شده ایم و به نحوی در ذهن مان ثبت شده است. در برخی از کشورهای شرقی، بخشیدن دیگران، راهی برای حفظ هماهنگی اجتماعی و رابطه با اجتماع است.در غرب، اما بخشیدن دیگران مکانیزمی برای رهایی از بار احساسات منفی و بازیابی تعادل روانی است. در واقع، مردم می دانند که بخشش توصیه شده تمرین خوبی است برای بهبود سلامت روانی. مشکل عدم تعادل روانی زمانی پیش می آید که نه می توانیم ببخشیم و نه فراموش کنیم.علم مدتی است که این پدیده را مورد مطالعه قرار داده است و روانشناسی به طور خاص به کشف تفاوت های فردی بین افراد روی آورده است. همین " تفاوت" بین افراد سبب می شود که برخی از ما بتوانیم زخم های واقعاً جدی , ...ادامه مطلب

میگنا: ساعت حوالی ۱۶ است. زن جوان چشم از ساعت برنمی دارد، تمام وسایل خود را جمع کرده و منتظر است تا به سرعت محل کارش را ترک کند. به عقربه های ساعت نگاه می کند و چند دقیقه بعد از جایش بلند می شود تا از رییس خداحافظی کند، اما با جمله «الان برای یک جلسه مهم تماس گرفتند و شما هم باید حضور داشته باشید» مواجه می شود.زمان زیادی برای رسیدن به مهدکودک فرزندش ندارد، همسرش نیز به ماموریت رفته و کسی نیست که کودک را تحویل بگیرد، مجبور میشود برای چندمین بار از مسئولان مهد خواهش کند فرزندش را برای ساعاتی اضافه تر نگهداری کنند.در سالهای اخیر و با افزایش تعداد زنان شاغل، سن حضور کودکان در مهدکودک ها کاهش و تعداد آنها افزایش یافته است. کودکان خواب آلودی که صبح های زود در سرما و گرما از والدین خود جدا شده و به مربیان مهد سپرده می شوند و این آغاز روز یک مادر شاغل است؛ زنی که صبح زود بیدار می شود، کودک را به مهد می سپارد و به محل کار می رود. او در آنجا موظف است کارهای محوله را به خوبی انجام دهد و به تبع بخش زیادی از انرژی او صرف محل کار می شود، هنگام بازگشت به خانه نیز بخش دوم یک روز معمولی آغاز می شود، رسیدگی به کارهای خانه، همسر، فرزندان و ... و فردا نیز به همین منوال.این در حالی است که هماهنگی بین ایفای نقشهای مختلف، گاهی از عهده برخی زنان خارج است و منجر به بروز مشکلاتی برای آنان می شود.لزوم هماهنگ, ...ادامه مطلب

آنقدر كه هرروز آن را به تعويق بيندازند و تا حد ممكن به‌دنبال راهي براي فرار از چنين موقعيتي باشند ولي قرار نيست بعد از هر خواستگاري ازدواج باشد. گاهي 2 فرد براي هم مناسب نيستند و بايد هرچه زودتر رابطه را تمام كنند، اين‌كه چگونه بايد به رابطه‌اي پايان داد و بعد از اين پايان و جدايي چگونه همه چيز را فراموش كرد و دوباره به زندگي عادي برگشت سوال خيلي از جوان‌هاست. مسلما كار راحتي نيست ولي مي‌توان با يك نگاه واقع‌بينانه و بدون آسيب رواني زياد زندگي جديدي را آغاز كرد. چطور ذهن‌تان را خالي كنيدگاهي هم پيش مي‌آيد كه ذهن ما آنقدر ازوقايع گذشته‌ و اتفاقات پيش آمده پر است كه انگار ظرف ذهن پرشده و در حال لبريز شدن است و مرتب وقايع در ذهن مرور مي‌شود و نمي‌توان به موضوع ديگري فكر كرد. ذهن تا حد معيني گنجايش دارد و بايد به نوعي از افكار نامطلوب و دوست نداشتني خالي شود. بهترين كار در اين زمان نوشتن است، كافي است هرچه در ذهن داريد بدون هيچ‌گونه انتخابي روي كاغذ بياوريد و هيچ‌چيزي را جا نيندازيد، بايد كاملا بدون سانسور و صادقانه بنويسيد تا ذهن كاملا تخليه شود.  بعد وقتي ذهن كاملا خالي شد، آن كاغذها را دور بيندازيد يا حتي بسوزانيد.از اول به جدايي هم فكر كنيدوقتي در مراحل آشنايي پيش از ازدواج يا دوران نامزدي هستيد بايد از ابتدا هر 2 باهم اين توافق را داشته‌باشيد كه ممكن است اين رابطه به دلايل مختلف ا, ...ادامه مطلب

عملکرد مغز و دستگاه عصبی خیلی بیشتر از آنچه فکرش را می‌کنید با خون و ویژگی‌های آن مرتبط است؛ حتی نوع گروه خونی هم می‌تواند در سبک زندگی شما تاثیر بگذارد. واقعیت این است که هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم گروه خونی‌مان را انتخاب کنیم.به خاطر نوع آنتی‌ژنی که روی گلبول‌های قرمز خون‌مان قرار گرفته، بدون اینکه بدانیم در معرض بعضی آسیب‌های احتمالی هستیم. اما در این میان، بخش مهمی از کار دست خودمان است. ما با انتخاب سبک زندگی‌مان می‌توانیم تاثیر بد گروه‌های خونی را افزایش دهیم و با دیدن نیمه‌پر لیوان، آب بیشتری درون آن بریزیم.در این مطلب، ابتدا سراغ ویژگی‌های مختلف افراد دارای گروه‌های خونی مختلف رفته‌ایم و در بخشی دیگر، راه‌حل‌هایی را برای غلبه بر مشکلات هر گروه خونی بیان کرده‌ایم. توصیه‌های ما را جدی بگیرید چون داده‌های‌مان را از سایت رسمی دکتر «پیتر دادامو»، پزشک درمان‌های طبیعی ترجمه کرده‌ایم.گروه A زود عصبانی می‌شوندافراد دارای گروه خونی A هورمون کورتیزول بیشتری در بدن‌شان ترشح می‌شود. این هورمون باعث ایجاد استرس می‌شود. به همین دلیل به چنین افرادی توصیه شده تا ورزش‌هایی مثل یوگا را برای کاهش تشویش‌شان‌ انجام دهند. کسانی که گروه خونی‌شان A باشد، احتمالا زودتر عصبی می‌شوند و دیرتر از دیگران اعصاب‌شان آرام می‌شود.گروه B مراقب قلب‌شان باشندبنابر تحقیقاتی که در سال 2012 در دانشگاه هاروارد انجام شد، افراد با گروه خونی غیر O بیشتر از دیگران در معرض مشکلات قلبی و عروقی قرار می‌گیرند و از بین این گروه‌ها نیز آنهایی که گروه خونی‌شان AB باشد، بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند. شانس ابتلای این گروه نسبت به دیگران 23 درصد بیشتر است. دکتر «لوکی» استاد دپارتمان تغذیه‌ این دانشگاه می‌گوید: «با وجود اینکه مردم نمی‌توانند گروه خونی‌شان را تعیین کرده یا آن را تغییر دهند، این تحقیقات به فیزیولوژیست‌ها کمک می‌کند تا ویژگی‌هایی که باعث افزایش ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌شود را پیدا کنیم.»AB گروه فراموشکاراننتیجه ‌تحقیقاتی که اخیرا انجام شده نشان می‌دهد، کسانی که گروه خونی‌شان AB باشد، 82 درصد بیشتر از دیگران در معرض مشکلات مربوط به یادآوری خاطرات یا اتفاقات هستند. این افراد از نظر زبانی و تمرکز هم نسبت به گروه‌های خونی دیگر ضعیف‌تر عمل می‌کنند.یکی از دلایل اصلی این ویژگی به خاطر پوشش‌های پروتئ, ...ادامه مطلب

اجتماعی بودن و شرکت کردن در بحث‌های مختلف و گروه‌های اجتماعی متفاوت از جمله شبکه‌های اجتماعی سبب می‌شود افراد بیشتر با هم در ارتباط باشند و بیشتر راجع به موضوعات متفاوت تبادل نظر کنند و همین ارتباط و اجتماعی بودن و فعال نگه داشتم مغز سبب می‌شود که دیرتر به اختلالات شناختی در مغز از جمله دمانس یا از دست دادن حافظه دچار شوند.با افزایش سن به طور تدریجی قدرت حافظه و بخش شناختی مغز کاهش می‌یابد و اگر افراد بیشتر اوقات در تنهایی به سر برند موجب تسریع این روند می‌شوند. البته این مشکل قابل پیشگیری است و محققان بر این باورند که برنامه غذایی خاص همچون افزایش مصرف ویتامین D و یا نوشیدن متعادل قهوه به طور منظم می‌تواند از بیماری آلزایمر و از دست دادن حافطه پیشگیری کند یا سبب تعویق آن شود.تحقیقی جدید نشان داده است که علاوه بر عوامل مختلف، فعال کردن و فعال نگه داشتن قسمت شناختی مغز نیز تاثیری مشابه همچون عوامل بالا دارد. در این مطالعه کار کشیدن از مغز و استفاده کردن از آن را یکی از عوامل پیشگیری‌کننده از اختلالات شناختی همچون آلزایمر در نظر می‌گیرد. علاوه بر این، نتایج این مطالعه نشان داد افراد بزرگسالی که در هفته دست کم یکبار از رایانه استفاده می‌کنند و یا عضو گروه‌های تبادل نظر هستند 42 درصد کمتر امکان دارد که به فراموشی مبتلا شوند.هنگام انجام این فعالیت‌ها، فعالیت مغز افزایش می‌یابد و سبب می‌شود با افزایش سن فرد دیرتر به اختلالات شناختی مبتلا شود.-منبع: MedicalDailyThis entry passed through the Full-Text RSS service - if this is your content and you're reading it on someone else's site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers., ...ادامه مطلب

بسیاری از ما در گذشته شناوریم ، یادآوری خاطرات و گذشته‌ای که آزارمان می‌دهد، اگر ادامه پیدا کند می‌تواند بدل به تهدیدی برای سلامت روان ما شود. در اینجا ما شما را با یکی از تکنیک های معتبر روان شناسان برای مقابله و کنترل نشخوار فکری و فراموش کردن خاطرات بد گذشته آشنا می کنیم: -paradoxical time table پارادوكسيكال تایم تیبل:(جدول زمان متناقض) در اين روش شما نه از خاطرات بد فرار مي كنيد و نه آنها را ناديده مي گيريد؛ بلكه در چهار چوب برنامه ريزي خود به آن ها فكر مي كنيد و در همان وقت تعيين شده تا آنجا كه ذهنتان مي خواهد به اعماق آنها مي‌رود. اما بعد از پايان مدت تعيين شده با نهيبي كه به خود مي زنيد اين افكار را متوقف مي كنيد و هر موقع كه اين افكار در غير وقت تعيين شده به ذهنتان هجوم آوردند به آنها مي گوييد برويد و در فلان روز و فلان ساعت كه برايتان وقت گذاشته ام بياييد. فلسفه بكار گيري روش فوق اينست كه چون اين افكار ياد گرفته اند كه هر موقع كه دلشان مي‌خواهد به ذهن شما بيايند و به اصطلاح با اينكه ساخته شما هستند اما ارباب شما شده اند، ما با اين روش به آنها ياد مي دهيم كه هنوز نوكر و ساخته دست ما هستند و هر موقع كه ما به آنها اجازه دهيم مي توانند به ذهن ما وارد شوند. با روش برنامه ريزي براي حضور اين افكار و كم كردن تدريجي زمان اختصاص يافته، مي توانيم اين افكار را تحت كنترل خود درآورده و در نهايت آنها را به بايگاني ذهن بسپاريم. مثلا تصميم مي گيريد هر روز موقعي كه از خواب بيدار شديد و ساعت 10 صبح و 5 عصر و 12 شب هر كدام به اندازه مثلا 5 دقيقه كاملا به خاطرات بدتان فكر كنيد اما نكته اصلي اين است که بيشتر از 5 دقيقه يا زماني كه براي خودتان تعيين كرديد به آنها فكر نكنيد. جلوي ذهنتان را نگيريد و بگذاريد تا هرجا كه مي خواهد پيش برود و اصلا جلوي احساساتتان را نگيريد. حتي اگه گريه تان گرفت، گريه كنيد. نكته دوم و مهم اينكه فقط در ساعات تعيين شده به آنها فكر كنيد و نه خارج از آن... اين روش شايد در ابتدا سخت به نظر برسد، ولي نتيجه‌ بسيار اثربخشي‌ دارد. كم كم زمان آن را كمتر و نوبت هايشان را هم كمتر كنيد. مثلا هر روز فقط دوبار و هر بار چند دقيقه به آنها فكر كنيد.كم كم به طور شگفت آوري همه چيز در ذهنتان مرتب ميشود و از يادتان مي رود. ال, ...ادامه مطلب

افراد بعضی از چهره‌ها را در زندگی هیچ وقت فراموش نمی‌کنند ولی برخی از چهره‌ها از ذهن پاک شده و به یاد نمی‌آیند، این میزان فراموشی چه اندازه است؟ محققان الگوریتمی طراحی کرده‌اند که میزان فراموشی چهره افراد را مشخص می‌کند.محققان در مطالعات اخیر، الگوریتم میزان فراموشی چهره فرد را ارائه داده‌اند تا دریابند چهره افراد چه اندازه فراموش می‌شود. گروهی از محققان دانشگاه MIT نرم‌افزاری طراحی کرده‌اند که پیش‌بینی می‌کند چهره فرد چه میزان فراموش می‌شود. برخی چهره‌ها ماندگارتر از سایر چهره‌ها هستند. در این تحقیق، محققان 5000 شرکت‌کننده را مورد بررسی قرار دادند و نتایجی به دست آوردند. از شرکت‌کنندگان درخواست شد تا تصایری را ببینند و چهره‌های آشنا را شناسایی کنند. محققان در این پژوهش، ساختار مغز افراد را نیز شبیه‌سازی کردند تا میزان ذخیره شدن تصاویر در مغز شناسایی شود. الگوریتم تشخیص چهره افراد ارائه شده توسط محققان، MemNet نام دارد و میزان فراموشی چهره فرد را تشخیص می‌دهد. , ...ادامه مطلب

جانکاه است به خاطر بیماری ای که شاید هیچ نقشی در بروز آن نداشته باشی یک عمر را در بیمارستانی دور از محل زندگیت آن هم تا آخر عمر بستری باشی. از صبح تا شب در سالن بخش قدم بزنی یا دست آخر با کسی که شرایطش بهتر از تو نیست پای صحبت‌های بی‌سر وته بنشینی. سخت است از پشت پنجره به تماشای غروب خورشید بنشینی تا شاید فردا پس از طلوع دوباره کسی بیاید و سراغی از تو بگیرد. سخت است بدانی که عزیزانت به خاطر اینکه تو نیابی‌شان خانه را تغییر داده‌اند تا ردی از خود به‌جا نگذاشته باشند؛ مبادا سراغی از آنها بگیری. سخت است کسی به دیدنت نیاید، چرا که مردم ندانسته انگ روانی و دیوانه بودن به تو زده‌اند و مجبوری تا زمان مرگ در این چاردیواری 103 هکتاری که آن‌سویش خانه توست خیره به دیوارها بمانی. تهران را که به سمت ورامین بروی، نرسیده به کوه‌های بی‌بی شهربانو می‌رسی به سه‌راه تقی‌آباد. از آنجا تا «امین آباد» راهی نیست. نرسیده به روستایی که بیمارستان به اسم آن مشهور است دیوارهای بلندی را می‌بینی که درختان کاج آنها را محصور کرده‌اند. اینجا همان‌جایی است که نزدیک به 100 سال قدمت دارد و گذشته از بیمارستان بودنش حالا جزیی از تاریخ‌ تهران شده ‌است. سوژه غریبی است، قرار است از بیمارستان و ساکنان جایی گزارش تهیه کنیم که آدم‌هایش برای ما غریبه هستند؛ آدم‌های فراموش شده‌ای که بیرون از شهر در جایی که خبری از ترافیک و شلوغی و دزدی و رقابت نیست یا خاموش‌اند یا فریاد می‌کشند. کسی از دل آنها خبر ندارد. شاید وقتی اسمی از بیمارستان روانی یا همین امین آباد بیاید، ساختمان قدیمی با راهرویی دراز و تاریک با اتاق‌هایی که چند بیمار را در آنجا زنجیر کرده‌اند و ناله‌های آنها به شکل ترسناکی آزار دهنده‌است در ذهن‌مان تصور کنیم. جایی که هیچ‌وقت دوست نداریم گذرمان به هر علتی به آنجا بیفتد. دکتر امید رضایی، رئیس بیمارستان رازی که قرار است دقایقی پاسخگوی سؤال‌هایمان باشد می‌گوید: «مشکل امین آباد و بیمارانش انگ اشتباهی است که به آن زده‌اند. خانواده‌ها از اینجا هراس دارند در حالی که اینجا جای ترسناکی نیست. پیش‌تر سعی می‌کردند که, ...ادامه مطلب

شیرین کسرایی- کارشناس ارشد روانشناسی در روزنامه ایران نوشت: احساسات و روان ما همواره ممکن است صدمه ببینند، همانطور که بدن ما ممکن است مصدوم شود. در واقع باید گفت هنگامی که بدن مصدوم یا زخمی می‌شود، طبیعت به کمک انسان می‌آید و با ایجاد حفاظی در برابر محل صدمه و زخم، از آسیب‌های بعدی بدن دفاع می‌کند. درباره عواطف و احساسات نیز این امر صادق است، مثلاً هنگامی که فردی ما را ناراحت می‌کند، مقاومت روانی و احساس ما افزایش پیدا می‌کند. هنگامی که جراحتی بر روی صورت ایجاد می‌شود، بافتی سبب جوش خوردن زخم صورت می‌شود اما این امر گاهی احساس ناراحتی فرد مجروح را بهبود نمی‌بخشد و ممکن است فرد مورد نظر از نظر روانی دچار ناراحتی شده و اعتماد به نفس خود را از دست بدهد. اما هنگامی که این فرد عمل جراحی انجام می‌دهد و جراحت موجود در صورتش از بین می‌رود، اعتماد به نفس از دست رفته‌اش بر می‌گردد. اما این احساس جدید حاصل غیرمستقیم عمل جراحی است و مهمترین امر، از میان رفتن جراحات احساسی خواهد بود.  باید به این نکته دقت کرد که بسیاری از افراد بدون صدمه جسمی نیز از صدمات روحی و احساسی رنج می‌برند. این افراد ممکن است در گذشته از سوی شخصی دچار ناراحتی و رنجش شده باشند به‌طوری‌که از این رنجش یک پوسته روحی برای خود ایجاد کرده باشند. این پوسته‌ای که ایجاد شده، نه تنها آنان را از شخص مورد نظر دور می‌کند بلکه آنها را از همه انسان‌ها چه دوست و چه دشمن بر حذر می‌دارد. نظیر زخم صورت، دوری بیش از اندازه از منبع اولیه ناراحتی می‌تواند آسیب پذیری انسان را بیشتر کند. صدمات و زخم‌های روانی و احساسی در واقع انسان را از زندگی خلاق باز می‌دارد. فردی که به بیماری احساس و روان مبتلا است، نه تنها تصویر ذهنی اشخاص دوست نداشتنی و ناتوان را دارد بلکه در نظرش دنیایی که در آن زندگی می‌کند، آکنده از خصومت و دشمنی است. این فرد به دور خود حصار می‌کشد، به‌طوری که نه می‌تواند به خود کمک کند و نه به دیگران. برای اینکه روان و احساس ما زخمی نشود و صدمه نبیند، راهکارهایی وجود دارد که می‌تواند اثربخش باشد. نخستین راهکار این است که ما نباید فردی زودرنج باشیم. زودرن, ...ادامه مطلب