میگنا

انجمن قلب آمریکا و انجمن سکته مغزی آمریکا به منظور کاهش ریسک از دست دادن توانایی تفکر خوب، دستورالعمل جدیدی را منتشر کرده اند که در آن به مجموعه ای از اقدامات در جهت حفظ سلامت بدن و مغز اشاره شده است. فیلیپ گورلیک، نورولوژیست عروقی، در این بیانیه می گوید: «با پیروی از هفت مرحله ساده موسوم به روش "زندگی ساده ۷" نه تنها می توان از حمله قلبی و سکته پیشگیری کرد، بلکه قادر به پیشگیری از اختلال شنا,راهکارهای,عملکرد,سالم ...ادامه مطلب

این در حالی است که متولیان کشور تا این لحظه ارزش چندانی برای راهکارهای روانشناسی درتدوین سیاست‌های کلان جامعه و مهار آسیب‌های اجتماعی قایل نبوده‌اند. با این همه به نظر می‌رسد وقت آن رسیده تا با نگاهی اجتماعی و فارغ از مسائل سیاسی روز به گسترش آسیب‌های اجتماعی بنگریم و با استفاده از رهنمودهای روانشناسی دست به تدوین و تهیه برنامه‌های کلان کشور بزنیم تا بتوانیم بر حجم گسترده معضلات و آسیب‌هایی که این روزها جامعه ما را در می‌نوردند فائق شویم.» این محوری‌ترین موضوع مورد بحث در میزگرد روز گذشته اعضای هیأت علمی روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی بود.حاضران در این نشست هریک از زاویه تخصصی خود به این موضوع پرداختند.  جای خالی روانشناسان در تدوین سیاست‌های کلان جامعهدکتر «علی مظاهری»، عضو هیأت علمی دانشگاه روانشناسی شهید بهشتی از جای خالی روانشناسان در تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های کلان جامعه گفت و تأکید کرد: ما اهداف زیاد و بلند مدتی را تا افق 1404 برای کشور تدارک دیده‌ایم اما آمارها و ارقامی که از آسیب‌های اجتماعی ارائه می‌شود مانند وضعیت اعتیاد، طلاق و غیره به ما نشان می‌دهد که وضعیت روحی و روانی جامعه ما با آسیب‌های زیادی مواجه است.   ایجاد رشته‌های بین رشته‌ای روانشناسی؛ ضرورتی انکار‌ناپذیر دکتر «مجید صفاری نیا» دانشیار روانشناسی دانشگاه، مشاور خانواده و عضو انجمن علوم روانشناختی امریکا و گرداننده این میزگرد، یکی از مشکلات کشور را نداشتن رشته‌های بین رشته‌ای حقیقی و علمی انفجار اطلاعات با ویژگی‌های روانشناختی و اجتماعی دانست و گفت: در این زمینه در کشور خلأ وجود دارد و می‌بایست ایجاد رشته‌های بین رشته‌ای روانشناسی در دستور کار مسئولان کشور و آموزش عالی قرار بگیرد. او همچنین تأکید کرد: در کشور رشته‌ای مدون با عنوان روانشناسی اجتماعی یا رشته‌های نزدیک به روانشناسی اجتماعی فضای مجازی که در حال حاضر یکی از مشکلات جدی کشور ما به حساب می‌آید وجود ندارد در حالی که در سال 2003 در دنیا این رشته به‌وجود آمد. دکتر صفارنیا همچنین در بخش دیگری از اظهاراتش به تأسیس رشته روانشناسی فضای مجازی در کشور اشاره کرد و گفت: در یک دهه اخیر در دنیا رشته‌ای تأسیس شده به نام روانشناسی فضای مجازی که یک رشته، بین رشته‌ای است. در غرب توسعه انفورماتیک اتفاق می‌افتد و رشته‌های دانشگاهی در کلان آن ایجاد می‌شود ت, ...ادامه مطلب

پاها و به خصوص ران‌ها از جمله اندام‌های بدن هستند که چربی‌های اضافه در آن‌جا تجمع می‌کند و سبب کاهش زیبایی این نقاط می‌شود. متاسفانه چربی پاها و ران‌ها به راحتی کاهش نمی‌یابد و نیاز به تلاشی مضاعف دارد اما در اینجا به روش‌هایی ساده و قابل اجرا برای لاغر کردن پاها اشاره می‌کنیم که در مدت زمانی کوتاه چربی‌ پاهایتان را برطرف می‌کند. در ابتدا پاها و ران‌های خود را اندازه بگیرید، این کار به شما انگیزه می‌دهد تا بهتر تلاش کنید. هر بار که دور ران و پاهایتان را اندازه می‌گیرید نتایج را یادداشت کنید. بهتر است هفته‌ای یکبار در یک روز مشخص این کار را انجام دهید. هر روز با استفاده از یک برس ماساژ نسبتا زبر پاهایتان و به‌ خصوص ران‌هایتان را ماساژ دهید. این کار باعث و افزایش جریان خون در نواحی پاها می‌شود. همزمان با کاهش مواد مصرفی کالری بدنتان را نیز کم کنید و سعی کنید در طول هر روز بیشتر کالری بسوزانید. لازم نیست که تغییر قابل توجهی در برنامه غذایی‌تان ایجاد کنید. تنها کافی است مواد قندی و چرب و کربوهیدرات‌ها را از برنامه غذایی‌تان کم کنید و به جای آن بیشتر از محصولات تازه حاوی فیبر استفاده کنید.  وعده‌های غذایی‌تان را در طول روز افزایش دهید و میزان مواد مصرفی در این وعده‌‌ها را کاهش دهید. این کار میل شدید شما به خوردن را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود شما بهتر از برنامه غذایی سالم پیروی کنید. در کنار پیروی از رژیم غذایی لازم است تغییرات کوچکی در فعالیت بدنی‌تان ایجاد کنید. دست کم در طول روز 30 دقیقه ورزش کنید. ورزش کردن باعث تقویت سیستم گردش خون، تقویت سلامتی قلب و از همه مهم‌تر کمک کردن به کاهش وزن می‌شود.  سعی کنید بیشتر از تمرین‌هایی استفاده کنید که عضلات پا و ران را درگیر می‌کند. از جمله این تمرینات می‌توان به دویدن، پیاده‌روی و بالا و پایین بردن پاها اشاره کرد. - منبع: Prevention Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

در روزهای امتحان ترس و نگرانی کمی لازم است اما نگرانی بیش از حد می تواند در جریان آماده سازی و انجام امتحان ها، مزاحمت ایجاد کند. اضطراب از آن واژه های مظلومی است كه خیلی ها آن را به كار می برند، بدون آنكه درست معنی آن را بدانند اما استفاده زیاد و حتی غیرواقعی از این كلمه خطرناك است و واقعا اضطراب می سازد. اضطراب امتحان از معروف ترین اضطراب هاست. حال ببینیم شما به عنوان پدر و مادر در ایجاد و رفع این اضطراب ها چه نقشی دارید؟ -اضطراب چیست؟ اضطراب، احساس رنج آوری است كه محیط بیرونی یا حالات درونی، آن را به وجود می آورند. اضطراب می تواند عامل حركت و انگیزش باشد و در روی دیگر سكه می تواند بخش اعظم توانایی و آگاهی فرد را با مشكل روبه رو كند. اینكه دانش آموزی نتواند در امتحان آنچه را می دانسته پاسخ بدهد یا كسی كه در آزمون رانندگی شركت می كند، نمی تواند به اندازه ای كه در رانندگی مهارت پیدا كرده، آزمون عملی بدهد، از اثرات اضطراب است. اضطراب اگر حل نشود می تواند به نگرانی های شدید، وحشت، دلهره، سردرد، احساس تهوع، افت تحصیلی و... منجر شود. -کنترل اضطراب در روزهای امتحان برای كنترل اضطراب امتحان شما به مهارت هایی نیاز دارید كه گاهی یك ماه، گاهی چند هفته، گاهی چند روز و حتی در جلسه امتحان هم می تواند كاربردی و اثرگذار باشد. فراگیری گام های زیر می تواند قبل از رسیدن روز امتحان به كنترل اضطراب امتحان كمك كند: 1- به كمك فرزندتان بروید. اگر می بینید كه زمان برای خواندن كامل كتاب فراهم نیست و این مسئله موجب اضطراب فرزند شما شده است، فصل یا بخش های مهم كتاب را جدا و در مطالعه آن به فرزند خود كمك كنید. اینطور وقت ها اطلاع از بارم بندی قسمت های كتاب خیلی كمك كننده است. وقتی از فرزند خود بخواهید در شرایطی كه دیگر شدنی نیست، همه مطالب را بخواند، همه سؤالات را درست جواب بدهد و هیچ حرفی و سؤالی بدون جواب نماند، بعد از مدت كوتاهی شما و فرزندتان ناامید می شوید و گمان می كنید كه دیگر هیچ راهی باقی نمانده است. 2- بهتر است برای پیشرفت فرزندتان این نكته را بدانید كه شیوه یادگیری فرزند شما چیست. نوع حافظه اش را بشناسید . اگر فرزندتان حافظه كوتاه مدت قوی دارد، روش خلاصه نویسی شیوه مفیدی است. آنهایی كه تصاویر را خوب به یاد می آورند، بهتر است از نمودارها و جدول كمك بگیرند. برای افرادی , ...ادامه مطلب

در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت. در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند.  «مامان، بابا، من از تاریکی می ترسم. همین الان یک هیولا تو اتاقم بود! صدای عجیب و غریبش رو هم شنیدم ولی وقتی برگشتم، غیب می شد و نمی دیدمش!» این ها گوشه ای از ادعاهای کودکانی است که از تاریکی می ترسند.  ترس از تاریکی یکی از رایج ترین ترس هایی است که کودکان دارند؛ مطالعه ادامه این مطلب به والدین کمک می کند واکنش مناسب تری در برابر ترس از تاریکی کودکشان داشته باشند.   ترس از تاریکی از 2 سالگی شروع می شود یکی از ترس هایی که بین بیشتر کودکان عمومیت دارد، ترس از تاریکی است. معمولا این ترس بین سنین ۳ -۲ سالگی آغاز می شود و ضمن تداوم در سال های بعد قدری کاهش می یابد، ولی تا حدود ۱۲-۱۰ سالگی نیز ادامه پیدا می کند.-دلایل ترس کودک از تاریکی یکی از مواردی که به ترس کودک از تاریکی منجر می شود، زمانی است که پدر و مادر و یا نزدیکان کودک به عنوان تنبیه از او می خواهند در اتاق تاریک مثل انباری، زیرزمین و... که موجب ترس و وحشت او می شود، تنها بماند. نکته دیگر آن است که فضای منزلی که کودک در آن زندگی می کند یا اتاق آشنای کودک، در وضعیت های تاریک و روشن جلوه های متفاوتی دارد. همچنین کودکی که در مرحله رشد تصورات خیالی است به راحتی می تواند از هر چیزی در تاریکی برای خود هیولایی بسازد و از آن هیولای خیالی خود بترسد.  گاهی ترس از تاریکی صرفاً معلول این نکته است که کودک نمی داند در تاریکی چه باید بکند؟ گاهی نیز علت ترس کودک از تاریکی آن است که نمی تواند مادر، پدر و یا شخص مراقب خود را ببیند. در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت.  در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند. , ...ادامه مطلب

در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت. در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند.  «مامان، بابا، من از تاریکی می ترسم. همین الان یک هیولا تو اتاقم بود! صدای عجیب و غریبش رو هم شنیدم ولی وقتی برگشتم، غیب می شد و نمی دیدمش!» این ها گوشه ای از ادعاهای کودکانی است که از تاریکی می ترسند.  ترس از تاریکی یکی از رایج ترین ترس هایی است که کودکان دارند؛ مطالعه ادامه این مطلب به والدین کمک می کند واکنش مناسب تری در برابر ترس از تاریکی کودکشان داشته باشند.   ترس از تاریکی از 2 سالگی شروع می شود یکی از ترس هایی که بین بیشتر کودکان عمومیت دارد، ترس از تاریکی است. معمولا این ترس بین سنین ۳ -۲ سالگی آغاز می شود و ضمن تداوم در سال های بعد قدری کاهش می یابد، ولی تا حدود ۱۲-۱۰ سالگی نیز ادامه پیدا می کند.-دلایل ترس کودک از تاریکی یکی از مواردی که به ترس کودک از تاریکی منجر می شود، زمانی است که پدر و مادر و یا نزدیکان کودک به عنوان تنبیه از او می خواهند در اتاق تاریک مثل انباری، زیرزمین و... که موجب ترس و وحشت او می شود، تنها بماند. نکته دیگر آن است که فضای منزلی که کودک در آن زندگی می کند یا اتاق آشنای کودک، در وضعیت های تاریک و روشن جلوه های متفاوتی دارد. همچنین کودکی که در مرحله رشد تصورات خیالی است به راحتی می تواند از هر چیزی در تاریکی برای خود هیولایی بسازد و از آن هیولای خیالی خود بترسد.  گاهی ترس از تاریکی صرفاً معلول این نکته است که کودک نمی داند در تاریکی چه باید بکند؟ گاهی نیز علت ترس کودک از تاریکی آن است که نمی تواند مادر، پدر و یا شخص مراقب خود را ببیند. در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت.  در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند. , ...ادامه مطلب

در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت. در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند.  «مامان، بابا، من از تاریکی می ترسم. همین الان یک هیولا تو اتاقم بود! صدای عجیب و غریبش رو هم شنیدم ولی وقتی برگشتم، غیب می شد و نمی دیدمش!» این ها گوشه ای از ادعاهای کودکانی است که از تاریکی می ترسند.  ترس از تاریکی یکی از رایج ترین ترس هایی است که کودکان دارند؛ مطالعه ادامه این مطلب به والدین کمک می کند واکنش مناسب تری در برابر ترس از تاریکی کودکشان داشته باشند.   ترس از تاریکی از 2 سالگی شروع می شود یکی از ترس هایی که بین بیشتر کودکان عمومیت دارد، ترس از تاریکی است. معمولا این ترس بین سنین ۳ -۲ سالگی آغاز می شود و ضمن تداوم در سال های بعد قدری کاهش می یابد، ولی تا حدود ۱۲-۱۰ سالگی نیز ادامه پیدا می کند.-دلایل ترس کودک از تاریکی یکی از مواردی که به ترس کودک از تاریکی منجر می شود، زمانی است که پدر و مادر و یا نزدیکان کودک به عنوان تنبیه از او می خواهند در اتاق تاریک مثل انباری، زیرزمین و... که موجب ترس و وحشت او می شود، تنها بماند. نکته دیگر آن است که فضای منزلی که کودک در آن زندگی می کند یا اتاق آشنای کودک، در وضعیت های تاریک و روشن جلوه های متفاوتی دارد. همچنین کودکی که در مرحله رشد تصورات خیالی است به راحتی می تواند از هر چیزی در تاریکی برای خود هیولایی بسازد و از آن هیولای خیالی خود بترسد.  گاهی ترس از تاریکی صرفاً معلول این نکته است که کودک نمی داند در تاریکی چه باید بکند؟ گاهی نیز علت ترس کودک از تاریکی آن است که نمی تواند مادر، پدر و یا شخص مراقب خود را ببیند. در صورتی که اگر این فرد دستش را به کودک بدهد، ترس کودک از بین خواهد رفت.  در بعضی موارد حتی فکر تنهایی در یک اتاق تاریک کودک را می ترساند. کودکانی که از تاریکی و تنهایی به شدت دچار ترس، دلهره و اضطراب می شوند و از آن فرار می کنند بیش از هر چیز نیازمند احساس امنیت و آرامش هستند که والدین و اعضای خانواده می توانند به آن ها ببخشند. , ...ادامه مطلب